De zin van het leven?

Wat is er zo belangrijk in het leven? Wat is eigenlijk het nut van ons leven? Praat er hier over!

Het leven heeft geen zin. Je leeft gewoon en bent wie je bent, en probeert de wereld te redden, ook al lukt dat nu niet echt meer, tenzij iedereen plots hippie wordt ;D
Mais bon, daarna ga je dood, en dan weet je dat je het tenminste hebt geprobeerd. Want de wereld is niet van plan weer in de flower-power periode te vallen :]

Het leven heeft in feite geen nut of zin. De zin die er is maken wel zelf. We hebben zelf een maatschappij opgezet die ervoor zorgt dat iedereen die erin leeft een functie heeft/ kan hebben. Maar ik geloof niet dat we op de wereld zijn gezet met een 'reden'. Iedereen leeft, probeert zijn/haar leven zo op zijn/haar manier in te vullen, en gaat dood. Pessimistisch misschien, maar zo werkt het in theorie wel.

Uhm.... even voor de duidelijkheid, hier zit iemand die wel heel blij is met dat het hippie tijdperk al lang verleden tijd is, als die mafkezen ooit de macht hadden gekregen... poeh....dan zou de wereld er mischien wel aardiger hebben uitgezien, maar met minder oog voor winst, omzet en economie zouden ook veel meer gezinnen en complete landen in armoede leven.

Maar verder ben ik het wel eens met het praat dat je komt en gaat, en wat je daar tussenin doet is helemaal aan jezelf. Als het leven vanuit zichzelf een zin zou hebben, zou je eigenlijk al met een soort opdracht geboren moeten zijn.

Ik ben vandaag echt even in de juiste gemoedstoestand om over "de zin van het leven" na te gaan denken. [Devil-mood]

Wel... de zin van het leven hè? Het zou te gemakkelijk zijn om er met de woorden "bestaat niet" vanaf te komen. Ik denk dat er voor iedereen een reden is om geboren te worden. Voor sommige is die reden misschien "wordt geboren en sterf", andere hebben misschien iets nobelere zin in het leven "red Afrika van de hongerdood"

Tja... wat ik persoonlijk al de zin van het leven zie voor iedereen is het volgende.

'Er zijn voor je familie.'

Het klinkt heel simpel, maar misschien is het ook wel enigzins complex. Op z'n simpelst valt het waarschijnlijk uit te leggen als het volgende. Zolang je leeft kan je familie glimlachen, maar zodra je sterft zullen ze allemaal huilen en pijn voelen. Je leeft niet om je familie pijn te laten voelen, je bent er zodat ze kunnen glimlachen en plezier kunnen maken. En dit hoeft niet een heel bewust proces te zijn, gewoon onderbewust. Zelfs al schreeuwt een familielid nog zo vaak dat hij of zij je haat en wordt je desnoods uit het huis getrapt, uiteindelijk blijft het familie en ergens diep in hun hart koesteren ze je nog steeds en zullen ze ook pijn voelen als jou daadwerkelijk wat overkomt.

BTW het geld niet alleen voor familie, maar ook voor vrienden... ach, ik denk dat jullie het wel snappen, niet?

Geen idee. Ik denk om ons voort te planten en dus andere nieuw leven te geven. Waarschijnlijk is het ook fijn dat je wat bereikt in je leven, maar dat ligt aan jezelf.

Citaat :

Het leven heeft geen zin. Je leeft gewoon en bent wie je bent, en probeert de wereld te redden, ook al lukt dat nu niet echt meer, tenzij iedereen plots hippie wordt ;D
Mais bon, daarna ga je dood, en dan weet je dat je het tenminste hebt geprobeerd. Want de wereld is niet van plan weer in de flower-power periode te vallen :]

Je probeert de wereld te redden, dat vind ik niet helemaal waar. Maar voor de rest ben ik het wel met je eens. Ik geloof niet dat wij een doel hebben hier op aarde, maar wel dat wij hier voor een reden zijn. Ik geloof dat iedereen hier zijn leven moet leiden op een bepaalde manier om een bepaalde reden. Ik geloof dat dat te maken heeft met vorige levens en de rang die wij hebben behaald. Daarvoor worden we bij al onze levens voor beloond (negatief of positief, als ik denk aan hitler bijvoorbeeld denk ik dat hij een slaaf is ofzo).

Steeds komen wij hoger of langer aan de rang. Het dient aan onszelf hoe wij onze levens willen invullen, met een positieve of negatieve invloed. Ik geloof niet dat wij ervoor gestraft worden, terwijl we echt slechte dingen hebben gedaan (zoals de man hierboven).

Nee, ik denk als het bijvoorbeeld gaat om liefde, dat dat puur een vorm is van menselijk, een vorm van egoïsme en daar kun je niet om gestraft worden.

Geloof ik dat er een hemel is? Niet echt, maar misschien uiteindelijk, als we alles hebben geleerd dat er maar geleerd kan worden. Maar dingen gebeuren wel om een reden naar mijn idee. Ik zie mijn pad ook al een bepaald patroon aannemen.

Het is alleen jammer dat het niet zo loopt zoals het altijd zou moeten, of zoals het gewenst is, beter gezegd.