De Grote Zaal

Jessy voelt een tik op haar achterhoofd en kijkt nors achterom. Ze steekt haar tong uit naar Octavius en kijkt dan weer met een lachje naar Frankie. "Het is geweldig in Griffoendor!" kirt ze blij, waarna ze Frankie terugomhelst. "En jij? Die medeleerlingen van je lijken nu niet bepaald...lief," mompelt ze, waarna ze naar Darlene, Octavius en Apollo kijkt.
"Iedereen in mijn afdeling is echt super aardig enzo en nou ja..weet je," beeindigt ze. Ze port Frankie even in haar zij en lacht even, waarna ze de rest van het brood in haar mond propt.

Ook Frankie kijkt met Jessy mee richting Octavius. Dat was nou niet bepaald aardig van hem. Of het is zelf een Dreuzel. Frankie reageert eerst nog niet even op Octavius en Darlene en kijkt dan weer vrolijk naar Jessy, die weer van alles vertelt.
'Ik heb een erg leuke afdeling, het past perfect bij me. Maar ja, wat is nou niet perfect wat bij mij past?' knipoogt Frankie naar haar. 'Trouwens, hoe gaat het met Dèvin? Ik heb hem al een poos niet gezien.' zegt Frankie dan tegen Jessy. Dèvin is de tweelingbroer van Jessy, totaal anders dan Jessy zelf.
Frankie kijkt weer richting Octavius en Darlene die er nog staan en nogal kinderachtig lopen doen en ze begint te lachen. 'Zielig schat? Wie is hier zielig dan? Als jullie me gewoon met rust laten, hoeven jullie ook geen harde opmerkingen op te vangen en hoef ik geen zielige reacties terug. Dus daaag!' glimlacht Frankie terwijl ze lief met haar hand zwaait. En Frankie begint weer met eten.

'Zielig schat? Wie is hier zielig dan? Als jullie me gewoon met rust laten, hoeven jullie ook geen harde opmerkingen op te vangen en hoef ik geen zielige reacties terug. Dus daaag!' glimlacht Frankie terwijl ze lief met haar hand zwaait. "Wij doen niet kinderachtig" verdedigt ze zich, maar ook Octavius "En even voor de duidelijkheid. Ze keek naar Jessy, "Ik zit bij jou in de afdeling" zei ze tegen haar. "En jij" ze keek weer naar Frankie. "Jij vind je zelf nog al heel wat, maar eigenlijk ben je niks." zei ze.

Jessy zit nog op haar brood te kauwen als ze hoort wat Darlene zegt, na de woorden van Frankie. Ze staat geschrokken op, klimt over de bank en bespringt Darlene dan, om haar uitgebreid te omhelzen. "Och jeetje, het spijt me," lacht ze met volle mond, waarna ze Darlene loslaat en naar Frankie kijkt. "Zij mag blijven hoor!" grijnst ze, waarna ze Darlene over haar hoofd aait en weer neerploft naast Frankie. "Ik zei toch dat alle Griffoendors lief waren." smile.

Frankie kijkt Darlene aan alsof ze gestoord is. Frankie niets? En dat mocht zij zomaar zeggen? Frankie is perfect. Dat zegt iedereen toch? Een perfecte Zwadderaar en zo hoort het. Ze hoefde niets met die huppeltutjes te maken hebben, want ze wist heus wel dat er mensen zijn die erg jaloers op haar konden zijn.
Maar als dan Jessy ineens Darlene omhelst omdat ze ook een Griffoendortje is, glimlacht Frankie toch wel breed. 'Pas maar op dat Jessy je niet bezit. Heeft ze ook al bij mij gedaan. En ja Jessy, je hebt gewoon keihard gelijk.'

Octavius aanschouwt het hele schouwspel en hoort verontwaardigd aan dat Darlene en hij zielig worden genoemt. Darlene springt in de bres en word 2 tellen laten ineens omhelst door Jessy en dan is plotseling ook alles aan Frankij haar zijde goed, tenminste voor Darlene dan.
'Weer zo'n typisch geval.' zegt Octavius hardop tegen Darlene, 'Ontkenning is kracht... zucht, had ik maar zo'n simpel leven.'
Octavius draait zich om en wil weglopen, hij aarzelt even en zegt dan tegen Darlene, 'Blijf je bij deze 2, of zullen wij verderop even een kopje koffie doen?'

Darlene kijkt in eens verbaast als ze omhelst wordt door Jessy, dit is dus iets waar ze echt niet tegen kan een typisch meiden ding. Ze rilde even. 'Pas maar op dat Jessy je niet bezit. Heeft ze ook al bij mij gedaan. En ja Jessy, je hebt gewoon keihard gelijk.' zei Frankie en Darlene glimlachte flauwtjes.

'Weer zo'n typisch geval.' zei Octavius. 'Ontkenning is kracht... zucht, had ik maar zo'n simpel leven.' Darlene knikte. "Ja dat had ik ook wel gewild" zei ze en ze zag Octavius weg lopen. 'Blijf je bij deze 2, of zullen wij verderop even een kopje koffie doen?' Ze keek even naar Jessy en toen naar Octavius. "Koffie, lekker" zei ze en ze liep met Octavius mee. "Zie jullie nog wel een keer" zei ze tegen Frankie en Jessy. Ze was blij dat ze weg was van dat typische meiden gedoe.

Kevin luisterde naar het schouwspel en dacht na, op Klammfels hadden ze tenminste geen meisjes. Kevin dronk zijn glas leeg en zag hoe Octavius en Darlene wegliepen. Ook Kevin stond op en liep ook weg, niet achter hun aan, maar naar de uitgang.

Riley komt nu ook de zaal inlopen, maar blijft even vooraan staan. Ze kijkt naar de Zwadderich tafel, om te zien of Frankie daar zit. Ze knijpt haar ogen fijn, misschien ziet ze haar zo beter. Ze hoort iemand wel Frankie's naam schreeuwen, en kijkt waar het vandaan komt. Dan ziet ze dat het Jessy is, ze kijkt waar Jessy naartoe loopt, en loopt ook naar de twee toe. 'TADAAA hier is Riley dan!' lacht ze naar de twee. Ze gaat zitten, en ze kijkt naar Darlene en Octavius. 'Hey Frank, en wat gaan we er dit jaar van maken?!' knipoogt ze naar Frankie.

Eindelijk, die twee opdringende types gingen eindelijk weg. Hadden zij eindelijk even het rijk alleen om over van alles te praten, zonder de luistervinken. Als Kevin ook vertrekt, glimlacht ze nog even breed naar hem. 'Ook tot de volgende keer.'
Als Frankie een bekende stem hoort, draait ze zich om en moet lachen. Lanchend begint ze dan ook te applaudiseren. 'Welkom Rilesz!' lacht Frankie en volgt Riley hoe ze naast haar komt te zitten. 'We gaan dit jaar veel lachen, geloof me. De wonderen zijn de wereld nog niet uit.' zegt Frankie met een evil glimlachje.

Octavius en Darlene liepen weg naar een andere tafel, om daar gezellig verder te praten.
Ondertussen hoorde ze Frankie achter hun gemeen lachen en opmerken dat de wonderen de wereld nog niet uitzijn.
'1ste jaars zijn soms zo vol van zichzelf.' zegt Octavius tegen Darlene terwijl hij even een blik over zijn schouder naar Frankie werpt.
'Zullen we hier gaan zitten Darlene?' Hij wees een plek aan dicht bij de oppertafel, die helemaal vrij was.

'1ste jaars zijn soms zo vol van zichzelf.' zei Octavius. "Oh ja vreselijk" beaamde ze. 'Zullen we hier gaan zitten Darlene?' vroeg hij. "Prima" zei ze en ze ging zitten. "Ze zijn zo overdreven, bah" zei ze en ze rilde even.

Frankie ziet dat Octavius nog even over zijn schouder naar haar kijkt en Frankie glimlacht naar hem met een opstekende hand. Zelfingenomen kwast. Dat is het. Niet meer en niet minder. Ze kijkt weer naar haar lieve vriendinnen bij de tafel van Zwadderich.
'Wat denken jullie? Gaan we vanavond iets gezelligs doen of wat?'

Riley ziet de twee weglopen, en kijkt ze met éen wenkbrauw omhoog aan. 'Stakkers' zegt ze zachtjes tegen Frankie en Jessy. 'Beter gaan we wel iets van onze avond maken.. Heb wel zin in wat actie' zegt ze met een gemeen lachje tegen haar vriendinnen.

Octavius en Darlene gingen zitten op de plek die Octavius gevonden had.
'Wil je mischien wat drinken, Darlene?'
In afwachting van haar antwoord keek Octavius naar de oppertafel, die vrijwel leeg was op Hagrid na, die aan het eind van de tafel een complete fazant naar binnen zat te proppen.
'Maargoed, jij hebt het niet zo op mensen die zichzelf echt geweldig vinden als ik het goed heb? Maar vertel dan eens, wat is wel jou type mens?'

'Wil je mischien wat drinken, Darlene?' vroeg Octavius. "Ja lekker, koffie" zei ze en ze keek naar de meisjes aan de tafel van Zwadderich die al weer druk praten. 'Maargoed, jij hebt het niet zo op mensen die zichzelf echt geweldig vinden als ik het goed heb? Maar vertel dan eens, wat is wel jou type mens?' "Klopt" zei ze. "Nou, mensen die niet al te veel uit de hoogte doen. Mensen die omzich zelf geven, maar ook om anderen." zei ze. "En jij?" vroeg ze.

"Ja lekker, koffie.'' Antwoorde Darlene op zijn vraag of ze mischien ook wat moest drinken.
Octavius pakte de kan verse koffie en schonk een mok vol. Hij zette de pot weer neer en schoof de mok naar Darlene toe.
'Van wat voor soort mensen ik hou, tsja. Mensen die zeker van zichzelf zijn, zonder arrogant over te komen. Mensen die rustig zijn, die niet opvallen in de menigte maar die er wel uitspringen zodra er iets gebeurt waarbij snel gehandeld moet worden.'
Octavius volgde Darlene haar blik naar het groepje onrustige Zwadderaars.
'Ik vraag me af waar hun zo opgewonden over doen.'

Octavius schonk voor haar de koffie in. "Lekker dankje" zei ze en ze nipte er iets van. 'Van wat voor soort mensen ik hou, tsja. Mensen die zeker van zichzelf zijn, zonder arrogant over te komen. Mensen die rustig zijn, die niet opvallen in de menigte maar die er wel uitspringen zodra er iets gebeurt waarbij snel gehandeld moet worden.' zei Octavius. Darlene knikte begrijpen. "Ja ik snap wat je bedoelt." zei ze en ze glimlachte even. 'Ik vraag me af waar hun zo opgewonden over doen.' "Ach vrouwen" zei ze en ze moest lachen, ze was er zelf ook één, maar ze haatte dat overdreven gedoe, maar dat kwam misschien ook wel omdat ze 4 broers had.

Jessy keek blij op toen Riley ook verscheen. "Haaaay!" zei ze blij, terwijl ze zwaaide. Ze luistert naar wat de andere twee te zeggen hebben en lacht dan. "Actie!" knikt ze instemmend. "Alleeeeeeeeeen," Ze rekt het woord dusdanig uit dat het bijna irritant is. "Het moet wel buiten de leerlingenkamers, want anders ben ik dus vet zielig omdat ik niet mee kan doen," pruilt ze.
Jessy neemt vlug nog een cracker en propt hem in haar mond. Tja, ze had nu eenmaal honger.

Frankie glimlacht breed naar Riley. Precies, dat waren ze. Ze knikt dan ook lekker instemmend. Als Jessy er tussen komt met een zielige mededeling, moet Frankie glimlachen.
'Aaahw, schatje toch. Had je maar in Zwadderich moeten zitten.' knipoogt ze naar haar. 'Nee hoor, grapje. Ik heb wel wat zin om vanavond lekker rond te hangen op de gangen en dan hopen dat we mevrouw Norks tegen komen. Die krijgt dan haar avond van haar leven.'

Ze hoort wat Jessy zegt, en ze zet een pruillipje op. 'Ach meiske toch, we verzinnen wel wat! komt goed!' en ze lacht lief naar Jessy. Ze kijkt even naar Octavius en Darlene. 'Waarom kwamen hun net naar jou toe trouwens?' vraagt ze aan Frankie. Riley kan geen hoogte van die twee krijgen, dus heeft ze ook haar woordje niet voor ze klaar. In de gangen rondhangen, goed idee! 'Misschien kunnen we mevrouw Norks ook gewoon opzoeken? In plaats van express per ongeluk tegen komen?' stelt ze aan de twee voor. Een gemeen lachje verschijnt op haar gezicht.

Jessy klapt vrolijk in haar handen als ze dus lekker met z'n drieën gaan lol trappen. Ze kijkt met een grijnsje van Riley naar Frankie. "Norks?" lacht ze. Dat is niets. Konden ze niet beter gewoon die Octavius ofzo hebben? "We kunnen onze goede vrienden," Jessy wenkt naar Octavius, "Ook laten zien wat leuk is?" stelt ze voor, waarna ze op de bank gaat staan en op en neer hupst.

Frankie glimlacht breed naar Riley als ze vraagt waarom Octavius en Darlene net naar haar toekwamen. 'Ach, ik had het zojuist over Dreuzels die hier naartoe mochten komen, je weet wel, van die Modderbloedjes, en ik zei dus dat het voor hun zo heel nieuw en geweldig is, terwijl het voor ons eigenlijk niets anders is. En dat ik me zo prima op me gemak voel, maar hun waarschijnlijk niet, snap je. Omdat het dus zo nieuw voor ze is en wij alles al weten. Maar ontken het of ontken het niet, het is gewoon zo. En als zij niet tegen de waarheid kunnen, dan is dat hun probleem.' glimlacht Frankie breed naar haar.
Het gesprek gaat weer verder met de plannen voor vanavond. 'Dan is het nog de vraag of hij ook ronddwaalt op de gangen.' knipoogt Frankie naar Riley. 'Als we geluk hebben, dan mag hij erbij. Mevrouw Norks blijft een vaste positie. Die Vilder kan ons aandoen wat hij wil, hij heeft toch geen toverhandjes. Zielig he? Dat heeft mijn lieve moeder me verteld.'

'Ach, vrouwen.' zei Darlene, en ze lachte.
Octavius glimlachte even, 'Het zal wel zo zijn.' hij hief even 1 wenkbrauw bedenkelijk op terwijl hij naar het groepje opgewonden leerlingen keek.
'Ach weetje, ik ga me ook niet druk maken over een stel 1ste en 2e jaars die net het uiteinde van hun toverstaf kunnen onderscheiden van het andere.'
Hij laadde zijn bord af met lams koteletjes en vroeg aan Darlene, 'Wat heb jij hier verder in de planning staan?'

'Het zal wel zo zijn.' zei Octavius, Darlene knikte. 'Ach weetje, ik ga me ook niet druk maken over een stel 1ste en 2e jaars die net het uiteinde van hun toverstaf kunnen onderscheiden van het andere.' "Ja dat is waar" stemde ze in. Darlene schepte ondertussen wat groente op en wat vlees. 'Wat heb jij hier verder in de planning staan?' vroeg Octavius. "Voor vanavond in indergeval niks." zei ze. "ik was van plan om even in het kasteel te gaan rond dwalen. Het is een soort traditie geworden." zei ze. "Elke eerste schooldag doe ik dat" zei ze en ze glimlachte. "En jij?" vroeg ze. Ze nam een hap van haar eten.